PRZEWODNIK PO ZIEMI ŚWIĘTEJ / EGIPT
Z Egiptu Mojżesz prowadził Izraelitów do Ziemi Obiecanej przez Morze Czerwone (Wj 14), a na górze Synaj otrzymał od Pana Boga Dekalog (Wj 19, 20 - 21; 20, 1 – 21). W czasie ucieczki przed Herodem i rzezią chłopców betlejemskich w Egipcie przebywała Święta Rodzina z Jezusem (Mt 2, 13 - 15). Według tradycji żydowskiej nastąpiło to w stołecznej dzielnicy Stary Kair. Ważnym miastem w Egipcie jest Aleksandria, w której już od starożytności, na długo przed zniszczeniem świątyni jerozolimskiej w 70 roku, istniała jedna z największych diaspor żydowskich. Tu, z polecenia króla Ptolemeusza II Filadelfosa, powstał grecki przekład Biblii hebrajskiej, tzw. Septuaginta. W czasach najnowszych liczba Żydów w Egipcie gwałtownie się zmniejszyła, ponieważ zmuszeni byli wyjechać do Izraela.
Chrześcijaństwo rozwijało się w Egipcie już w połowie I wieku po Chrystusie. Istnieją przypuszczenia, że ewangelista Marek przebywał tutaj około 50 roku i miał założyć gminę chrześcijańską. Do dzisiaj Kościół aleksandryjski bywa nazywany Kościołem św. Marka. Aleksandryjska stolica biskupia do połowy V wieku zajmowała drugie w hierarchii ważności, po Rzymie, miejsce. W okresie bizantyjskim większość ludności zamieszkującej Egipt była chrześcijanami. Jednakże okres prześladowań chrześcijan w imperium rzymskim spowodował, że Kościół koptyjski od połowy V wieku należał do odłamu chrześcijaństwa, zrywając z Rzymem. Dopiero gdy w VII wieku tereny te podbili muzułmańscy Arabowie, nazwa Koptowie zaczęła się odnosić do tych mieszkańców Egiptu, którzy zachowali wiarę chrześcijańską, posługując się zarazem językiem arabskim. Tylko w liturgii zachowano języki koptyjski. Cechą charakterystyczną koptyjskich chrześcijan, jest wytatuowany – zazwyczaj na ręce – krzyż. Równie w obecnej dobie najliczniejszą wspólnotę tworzą katolicy obrządku koptyjskiego, których jest prawie 198 tys. Inne wschodnie Kościoły katolickie w Egipcie to: Melchici - 6 tys., Maronici - 5 tys., Syryjczycy - 1,7 tys., Ormianie - nieco ponad tysiąc i Chaldejczycy - przeszło 500 wiernych. Kościół łaciński, liczący 9,6 tys. wiernych, tworzy jeden wikariat apostolski Aleksandrii z siedzibą w Kairze. Kościół prowadzi kilkaset przedszkoli i szkół podstawowych, 3 uczelnie wyższe, 13 szpitali katolickich oraz domy opieki i sierocińce. Należy dodać, że właśnie na pustyniach w Egipcie w pierwszych wiekach chrześcijaństwa zrodziło się życie pustelnicze. Za jego twórcę uchodzi św. Antoni Pustelnik (około 250 – 356), który miał spotkać ponad stuletniego św. Pawła Pustelnika, patrona paulinów. W ciągu wieków życie pustelnicze na wschodzie i zachodzie chrześcijaństwa przekształciło się w zorganizowane życie zakonne. Pierwszym zakonodawcą był św. Pachomiusz (około 292 – 346).
Warto zobaczyć Egipt z jego wielorakimi walorami. Wszędzie jest tu obecne współistnienie kultury bardzo dawnej, dawnej i współczesnej. Niemniej najważniejsze centrum religii chrześcijańskiej w Egipcie zawsze będą stanowiły góra Synaj i klasztor św. Katarzyny.
Chrześcijaństwo rozwijało się w Egipcie już w połowie I wieku po Chrystusie. Istnieją przypuszczenia, że ewangelista Marek przebywał tutaj około 50 roku i miał założyć gminę chrześcijańską. Do dzisiaj Kościół aleksandryjski bywa nazywany Kościołem św. Marka. Aleksandryjska stolica biskupia do połowy V wieku zajmowała drugie w hierarchii ważności, po Rzymie, miejsce. W okresie bizantyjskim większość ludności zamieszkującej Egipt była chrześcijanami. Jednakże okres prześladowań chrześcijan w imperium rzymskim spowodował, że Kościół koptyjski od połowy V wieku należał do odłamu chrześcijaństwa, zrywając z Rzymem. Dopiero gdy w VII wieku tereny te podbili muzułmańscy Arabowie, nazwa Koptowie zaczęła się odnosić do tych mieszkańców Egiptu, którzy zachowali wiarę chrześcijańską, posługując się zarazem językiem arabskim. Tylko w liturgii zachowano języki koptyjski. Cechą charakterystyczną koptyjskich chrześcijan, jest wytatuowany – zazwyczaj na ręce – krzyż. Równie w obecnej dobie najliczniejszą wspólnotę tworzą katolicy obrządku koptyjskiego, których jest prawie 198 tys. Inne wschodnie Kościoły katolickie w Egipcie to: Melchici - 6 tys., Maronici - 5 tys., Syryjczycy - 1,7 tys., Ormianie - nieco ponad tysiąc i Chaldejczycy - przeszło 500 wiernych. Kościół łaciński, liczący 9,6 tys. wiernych, tworzy jeden wikariat apostolski Aleksandrii z siedzibą w Kairze. Kościół prowadzi kilkaset przedszkoli i szkół podstawowych, 3 uczelnie wyższe, 13 szpitali katolickich oraz domy opieki i sierocińce. Należy dodać, że właśnie na pustyniach w Egipcie w pierwszych wiekach chrześcijaństwa zrodziło się życie pustelnicze. Za jego twórcę uchodzi św. Antoni Pustelnik (około 250 – 356), który miał spotkać ponad stuletniego św. Pawła Pustelnika, patrona paulinów. W ciągu wieków życie pustelnicze na wschodzie i zachodzie chrześcijaństwa przekształciło się w zorganizowane życie zakonne. Pierwszym zakonodawcą był św. Pachomiusz (około 292 – 346).
Warto zobaczyć Egipt z jego wielorakimi walorami. Wszędzie jest tu obecne współistnienie kultury bardzo dawnej, dawnej i współczesnej. Niemniej najważniejsze centrum religii chrześcijańskiej w Egipcie zawsze będą stanowiły góra Synaj i klasztor św. Katarzyny.
