Jerozolima jest stolicą państwa Izrael, lecz nieuznawaną przez wszystkie państwa, które raczej status stolicy odnoszą do miasta Tel Awiw. Niemniej i tu nie ma żadnych rozbieżnych opinii, jest jednym z najbardziej fascynujących miast na świecie. To właśnie w Jerozolimie, 14 maja 1948 roku Ben Gurion ogłosił powstanie państwa Izrael.
Z dziejów miasta trzech religii
W starożytności Jerozolima była miastem kananejskim, które po zdobyciu około 1000 roku przed Chrystusem przez króla Dawida stało się siedzibą królów żydowskich i centrum judaizmu. Jerozolima jest położona na wysokości pomiędzy 610 a 830 metrów nad poziomem Morza Śródziemnego. W części wschodniej znajduje się Stare Miasto otoczone murem, które składa się z czterech dzielnic: chrześcijańskiej, ormiańskiej, muzułmańskiej i żydowskiej.
Mury otaczające Stare Miasto w Jerozolimie osiągają miejscami 20 metrów wysokości i ciągną się ponad cztery kilometry. Zostały wzniesione w pierwszej połowie XVI wieku po podboju Ziemi Świętej przez Turków osmańskich. U wylotu starej drogi, prowadzącej na północ, znajduje się „Brama Damasceńska”. Najnowsze wykopaliska archeologiczne odsłoniły pozostałości bramy z czasów rzymskich. „Brama Heroda”, zwana też Bramą Kwietną, prowadzi do dzielnicy muzułmańskiej. Naprzeciw Góry Oliwnej położona jest „Brama Lwów”, zwana przez chrześcijan Bramą św. Szczepana – diakona, który miał być w tym miejscu ukamienowany. Na Wzgórze Świątynne prowadzi „Brama Złota” lub inaczej Brama Miłosierdzia, która została zamurowana przez muzułmanów. Uważa się, że wybudowano ją w czasach bizantyjskich, a jej fundamenty mogą pochodzić nawet z czasów Salomona. W niedzielę zwaną Palmową, a więc na kilka dni przed swoją męką i śmiercią, przez tę bramę Chrystus Pan wjechał na osiołku do Jerozolimy. Bramę tę wyróżniają dwa łuki, północny, zwany „Łukiem Żalu” oraz południowy, zwany „Łukiem Miłosierdzia”. Często tę bramę nazywa się także „Bramą Piękną”. W okolice Ściany Płaczu prowadzi „Brama Gnojna” (nazwa pochodzi stąd, że w jej pobliżu wyrzucano śmieci). Do dzielnicy ormiańskiej, a dalej żydowskiej wiedzie „Brama Syjońska”. Arabowie nadali jej nazwę Bramy Proroka Dawida, ponieważ stoi naprzeciw góry Syjon, uznawanej za miejsce jego pochówku. Najbardziej ruchliwa „Brama Jafska” prowadzi na zachód w kierunku portu znanego już z okresu wojen Żydów z Filistynami. Zbudowano ją w 1588 roku....
‹czytaj dalej›