Miejscem, w którym mieszkańcy tworzą żywą historię dzisiejszego chrześcijaństwa na Półwyspie Arabskim, jest niewielkie miasto Madaba położone 33 km na południowy - zachód od Ammanu, będące niejako domem chrześcijan mieszkających w Jordanii. Madaba jest również znana jako „miasto mozaik”. Najsłynniejsza z nich znajduje się na podłodze grecko-prawosławnego kościoła św. Jerzego i przedstawia najstarszą mapę Ziemi Świętej z VI wieku. Do krainy początków chrześcijaństwa przenoszą nie tylko Madaba, lecz także jej historyczne okolice: Góra Nebo to szczyt, z którego widać dolinę Jordanu, Morze Martwe oraz góry Judei i Samarii. Ważnymi miejscami na szlaku pielgrzymek chrześcijan są również Al-Maghtas, miejsce chrztu Jezusa Chrystusa oraz Makawir, forteca, w której więziono, a później ścięto głowę św. Jana Chrzciciela.

Chrześcijanie w Jordanii mają zagwarantowane konstytucyjnie swobody obywatelskie. Konstytucja jordańska głosi równouprawnienie wszystkich Jordańczyków wobec prawa jordańskiego bez względu na pochodzenie, religię czy poglądy polityczne. Zarówno Kościół w Jordanii, jak i Meczet mają przywilej korzystania z ulg podatkowych. Państwo gwarantuje wszystkim Jordańczykom równe prawo do zatrudnienia. Przynależność wyznaniowa nie dyskryminuje obywateli w żadnej sferze życia społecznego i zawodowego. Chrześcijanie pracują we wszystkich szczeblach urzędów państwowych. W składzie Rady Ministrów zawsze obecnych jest 2–3 chrześcijan. Z rozporządzenia Rady Ministrów, chrześcijanie zatrudnieni w sektorze państwowym, poza szpitalami państwowymi, mogą zacząć pracę w niedzielę o godzinie 10.00 zamiast o godzinie 8.00. Rozporządzenie zostało uchwalone, aby chrześcijanie mogli rozpocząć niedzielę, uczestnicząc w porannej Mszy Świętej spełniając tym samym swój chrześcijański obowiązek. Ponadto Ministerstwo Edukacji Narodowej wydaje corocznie rozporządzenie, w którym wymienia listę świąt obrządku chrześcijańskiego, ustalając tym samym je dniami wolnymi dla uczniów z rodzin chrześcijańskich.

Niemniej jordańskich chrześcijan dotykają problemy emigracji związanej z sytuacją polityczną i ekonomiczno-gospodarczą kraju oraz edukacji religijnej. Konstytucja głosi, że nauka religii jest przedmiotem obowiązkowym dla wszystkich. W prywatnych szkołach katolickich gwarantuje się uczniom muzułmańskim naukę Koranu. Niestety, szkoły państwowe tego wymogu nie spełniają względem uczniów chrześcijańskich. Kościół katolicki w Jordanii stara się zapewnić opiekę duchową chrześcijanom przybyłym z innych rejonów świata, między innymi przez celebrację Mszy Świętych w językach: angielskim, włoskim, francuskim czy hiszpańskim. W miarę możliwości niesie również pomoc materialną bezrobotnym, działa w szpitalach i zakładach opieki dla osób niepełnosprawnych oraz sierot.

Obecnie chrześcijanie zamieszkują wszystkie miejscowości w Jordanii z wyjątkiem miast Maan i At-Tafila. Szczególnie trzy miasta są zasiedlone przez chrześcijan: As-Samakijja, Al-Fuhajs i Al-Husn. Należy podkreślić, że chrześcijanie jordańscy utrzymują z muzułmanami bardzo dobre stosunki.

Według statystyk z 2008 roku wynika, że liczba chrześcijan w Jordanii wynosi prawie ćwierć miliona osób, co stanowi około 4,5% społeczeństwa.