PRZEWODNIK PO ZIEMI ŚWIĘTEJ / JEROZOLIMA
Dzielnica Chrześcijańska
Jest ona położona w północno-zachodniej części Starego Miasta Jerozolimy, ciągnąc się od „Bramy Damasceńskiej” do „Nowej Bramy ”, a następnie wzdłuż zachodniego muru do „Bramy Jafskiej”, od południa graniczy z dzielnicą żydowską i dzielnicą ormiańską, zaś od wschodu łączy się z dzielnicą muzułmańską. W dzielnicy chrześcijańskiej znajduje się najwięcej budowli kryjących miejsca święte, wśród których oczywiście najważniejsze zajmuje Bazylika Grobu Świętego. Są tutaj również franciszkański kościół pw. Świętego Zbawiciela, Franciszkańskie Studium Biblijne i seminarium zakonne oraz siedziba kustosza Ziemi Świętej i kuria Kustodii Ziemi Świętej. Grecy prawosławni posiadają w dzielnicy chrześcijańskiej cerkiew św. Jana oraz Muzeum Patriarchatu Greko prawosławnego. Wyznawcy islamu zbudowali w tej dzielnicy dwa meczety: El Khanqa i El Umara. Natomiast obecność judaistyczną reprezentuje należąca do greckich Żydów synagoga Janina oraz Cytadela Dawida.
Dzielnica muzułmańska
Należy ona do największych pod względem terytorialnym i najludniejszych ze wszystkich dzielnic Jerozolimy. Dzielnicę muzułmańską utworzono w 1920 roku po usunięciu przez Brytyjczyków z tego obszaru Żydów, którzy często wszczynali zamieszki wśród ludności arabskiej. Dzielnica jest usytuowana w północno-wschodniej części Starego Miasta. Ciągnie się od „Bramy Lwów” na wschodzie, wzdłuż północnego muru Wzgórza Świątynnego, do „Bramy Damasceńskiej” na zachodzie. Graniczy od południa ze Wzgórzem Świątynnym i dzielnicą żydowską, a od wschodu z dzielnicą chrześcijańską. Przez środek dzielnicy przebiega droga Via Dolorosa.
Dzielnica żydowska
W ciągu ostatnich dziesięcioleci prowadzono w tej dzielnicy szeroko zakrojone badania archeologiczne, które umożliwiły jej rekonstrukcję i częściową odbudowę. Mieszkańcy tej dzielnicy nadal ubierają się w długie chałaty, pończochy do kolan, na głowach noszą jarmułki lub charakterystyczne czarne kapelusze. Mężczyźni zapuszczają kręcone pejsy. Kobiety zamężne chodzą z nakrytymi głowami i w długich spódnicach. Rejon dzielnicy żydowskiej został zniszczony w 1948 roku. Przez wieki, bo od XIII wieku aż do 1948 roku, dzielnica była siedzibą rabinów i uczniów żydowskich seminariów duchownych oraz starych pobożnych Żydów, którzy chcieli tu umrzeć i zostać pochowani w Jerozolimie....‹czytaj dalej›
Jest ona położona w północno-zachodniej części Starego Miasta Jerozolimy, ciągnąc się od „Bramy Damasceńskiej” do „Nowej Bramy ”, a następnie wzdłuż zachodniego muru do „Bramy Jafskiej”, od południa graniczy z dzielnicą żydowską i dzielnicą ormiańską, zaś od wschodu łączy się z dzielnicą muzułmańską. W dzielnicy chrześcijańskiej znajduje się najwięcej budowli kryjących miejsca święte, wśród których oczywiście najważniejsze zajmuje Bazylika Grobu Świętego. Są tutaj również franciszkański kościół pw. Świętego Zbawiciela, Franciszkańskie Studium Biblijne i seminarium zakonne oraz siedziba kustosza Ziemi Świętej i kuria Kustodii Ziemi Świętej. Grecy prawosławni posiadają w dzielnicy chrześcijańskiej cerkiew św. Jana oraz Muzeum Patriarchatu Greko prawosławnego. Wyznawcy islamu zbudowali w tej dzielnicy dwa meczety: El Khanqa i El Umara. Natomiast obecność judaistyczną reprezentuje należąca do greckich Żydów synagoga Janina oraz Cytadela Dawida.
Dzielnica muzułmańska
Należy ona do największych pod względem terytorialnym i najludniejszych ze wszystkich dzielnic Jerozolimy. Dzielnicę muzułmańską utworzono w 1920 roku po usunięciu przez Brytyjczyków z tego obszaru Żydów, którzy często wszczynali zamieszki wśród ludności arabskiej. Dzielnica jest usytuowana w północno-wschodniej części Starego Miasta. Ciągnie się od „Bramy Lwów” na wschodzie, wzdłuż północnego muru Wzgórza Świątynnego, do „Bramy Damasceńskiej” na zachodzie. Graniczy od południa ze Wzgórzem Świątynnym i dzielnicą żydowską, a od wschodu z dzielnicą chrześcijańską. Przez środek dzielnicy przebiega droga Via Dolorosa.
Dzielnica żydowska
W ciągu ostatnich dziesięcioleci prowadzono w tej dzielnicy szeroko zakrojone badania archeologiczne, które umożliwiły jej rekonstrukcję i częściową odbudowę. Mieszkańcy tej dzielnicy nadal ubierają się w długie chałaty, pończochy do kolan, na głowach noszą jarmułki lub charakterystyczne czarne kapelusze. Mężczyźni zapuszczają kręcone pejsy. Kobiety zamężne chodzą z nakrytymi głowami i w długich spódnicach. Rejon dzielnicy żydowskiej został zniszczony w 1948 roku. Przez wieki, bo od XIII wieku aż do 1948 roku, dzielnica była siedzibą rabinów i uczniów żydowskich seminariów duchownych oraz starych pobożnych Żydów, którzy chcieli tu umrzeć i zostać pochowani w Jerozolimie....‹czytaj dalej›
