Warto wspomnieć, że w 2000 roku, podczas pielgrzymki apostolskiej do Ziemi Świętej, papież Jan Paweł II wjechał do starej Jerozolimy przez „Bramę Jafską”. Również przez tę bramę wchodzi do świętego miasta każdy nowo wybrany kustosz Kustodii Ziemi Świętej. Arabowie nazywają tę bramę „Bramą Przyjaciela”. Najpóźniej została zbudowana „Nowa Brama”, którą udostępniono w XX wieku.

Jerozolima, tak często wymieniana na kartach Pisma Świętego i zapowiadana jako miasto mające być światłem dla świata, doświadczyła swych mieszkańców tragicznymi losami. Wielokrotnie zdobywana i niszczona, nie zachowała wielu śladów swojej świetności sprzed wieków. Kolejne nadbudowy jeszcze bardziej pozacierały ślady. W obecnej dobie historia i archeologia podejmują trud ustalenia faktycznych miejsc historycznych. Dzisiejsza Jerozolima, będąca w centrum konfliktu izraelsko-palestyńskiego (dzielona murami na strefy) jest jednocześnie miastem olbrzymich nierówności sięgających od luksusowych rezydencji, wystawionych na wzgórzach, po slumsy pasterzy na obrzeżach metropolii.

Dzielnica Ormiańska
Katedra św. Jakuba jest centralnym obiektem kompleksu ormiańskiego w obrębie Starego Miasta Jerozolimy i należy do ormiańskiego Kościoła prawosławnego. Architektura sakralnej budowli odzwierciedla jej wewnętrzną strukturę wspartą na ostrych łukach. Obecny wygląd katedry jest wynikiem zmian następujących sukcesywnie prac budowlanych, aż do końcowego wzniesienia obiektu w XI wieku. Katedra została poświęcona męczeństwu brata św. Jana Ewangelisty – św. Jakubowi Starszemu, którego ścięto z rozkazu Heroda Agrypy I w 44 roku. Wnętrze katedry słynie z bogatych dekoracji. Zgromadzono tu również kamienie pochodzące ze świętych miejsc Jordanu, góry Synaj i góry Tabor.

Kościół św. Marka stanowi część zespołu klasztornego należącego do syryjskiego Kościoła prawosławnego (jakobitów). W obrębie kościoła zachowały się jedynie fragmenty kaplicy z VII wieku....‹czytaj dalej›